Vandaag om 14:00 heb ik voor de 2e keer gebeld naar de uitgever, met de vraag; Waar blijft mijn inmiddels maand oude mail? Een week of 2 geleden werd gezegd; Ja, we zullen hem aankomende week sturen! (Vorige week) Ook bleek het een meters lange mail te zijn, nou goed, de hele week wachten en wachten... Niks! Daarom had ik vandaag besloten om ze weer te bellen en dit keer met wat meer 'Het duurt wel erg lang!'. Zo gezegd zo gedaan, 2 uur later werd de mail alsnog verstuurd. Maar is de mail nou echt een mail waar je blij van word? Ik zou zeggen; Lees de mail! En lees daarna nog even het vervolg!
Beste Bas,
Van mijn collega heb ik begrepen dat je vragen had over het regelen van schriftelijke toestemmingen van personen die in je manuscript worden besproken.
Deze personen zullen echt schriftelijk toestemming moeten geven als zij met naam en toenaam in de verhalen worden genoemd, omdat wij problemen te allen tijde willen voorkomen.
Als een persoon om wat voor reden dan ook kwaad zou willen, dan kan een persoon jou aanklagen wegens het gebruik van een privéverhaal en dat daar geen toestemming voor is gegeven.
Ook al is dit indertijd mondeling met elkaar besproken, dit is niet bindend. Pas als je dit op papier gaat zetten, wordt het tastbaar bewijs. Dit zul je dus goed moeten regelen.
Verder gaf je aan dat je een e-mail verwacht met daarin verbeterpunten. Die heb ik je reeds gestuurd, maar ik zal het hierbij nog eens sturen:
Er zitten nog te veel taalfouten in en ik wil je aanraden om te proberen er echt één verhaal van te maken. Nu schrijf je bijvoorbeeld wat je op de 'volgende twee bladzijden' kunt verwachten. Dat zet je nooit zo in een boek. Probeer liever met hoofdstukken te werken. Bijvoorbeeld: 1. Mijn verhaal, 2. Mijn ouders (je kunt dan in de eerste alinea uitleggen waar je het over gaat hebben), 3. Mijn vader. Nu is het ook niet duidelijk waar je de ervaringsverhalen vandaan hebt. Waarom juist deze mensen? Hoe ben je met hen in contact gekomen?
Daarnaast is het goed om je eigen mening te laten voor wat die is en laat de lezer zelf beslissen hoe hij/zij wil denken over een bepaald verhaal. Je hebt het nu al te veel ingekleurd. Begrijp me niet verkeerd, je mag je mening hebben, maar voor iemand die jou niet (goed) kent, voegt het eigenlijk niets toe. Ik raad je dus aan om het geheel eens te laten lezen door iemand die goed is in de Nederlandse taal en ga lekker aan de slag met de genoemde punten. Op het moment dat je zover bent, dan zie ik je manuscript graag opnieuw bij ons binnenrollen. Tot die tijd wens ik je veel succes!
NB. Wil je in de toekomst gebruik gaan maken van het contactformulier op onze website of via je eigen login? Zo zien we je e-mail niet over het hoofd.
Vriendelijke groeten,
Zoals jullie kunnen lezen, hebben ze maar een paar tips, dat is het probleem absoluut niet! Maar dan is er een ander groot probleem, blijkbaar snappen ze niet dat er landelijk verhalen zijn ingestuurd en dat ik dus van ELKE schrijver een HANDTEKENING op PAPIER moet hebben! Want zoals ze ook zeggen; Dan kunnen schrijvers (Ik geloof er niks van!) misbruik gaan maken en mij gaan aanklagen. Nou, hoe dit opgelost gaat worden, dat horen jullie! Heb jij nog tips? Laat het me weten via Facebook!
Jullie horen gauw meer van mij en het boek!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten